Nevin komt uit Dundee. Sinds kort woont hij in Amsterdam. Al vijfentwintig jaar bezoekt hij de stad, en nu is de tijd rijp om zich hier te vestigen. Waarom nu? Dat kan hij niet vertellen.
Wel verteld hij dat hij als zestienjarige van school ging, na wat omzwervingen bij een uitgever van stripverhalen ging werken, en op zijn achttiende verjaardag zijn eerste verhaal publiceerde. Hij tekende niet, nee hij schreef de verhaallijn.
‘The best days of my life.’ Dat klinkt niet heel positief voor een zestiger.
Hij zit graag in de namiddag hier aan het water. Ik zit zwijgend naast hem.
Er komen twee jongens met hengels. Nevin vraagt waar ze op vissen. Snoekbaars. Ehhh, perch-pike. Delicious. Hij is opgegroeid aan het water. ‘Do the people here appreciate this place?’
De zon verdwijnt achter het Centraal station, ik krijg het koud.
‘I am sorry to ask, but can you miss some small change?’
Al met al een sympathieke man, die Nevin. Ik ben benieuwd wat voor verhaal er achter hem schuil gaat.
Borgman
