Lyme & Boksen

Hij: “Mijn lichaam heeft zon nodig. Ik zie er wel gespierd uit en zo, maar mijn lijf rot weg. Ik heb Lyme, vijf jaar geleden ben ik in het Vondelpark gebeten. Het is net een soort HIV, mijn hele immuunsysteem is naar de klote. Ik had twee maanden longontsteking. Kijk ik kan niet eens rechtop staan. Ik was sportinstructeur; Capoeira, Pensak Silac, yoga gaf ik ook. Nu kom ik vaak mijn bed niet eens uit, doe ik liggend ademhalingsoefeningen; daarom zie ik er nog zo goed uit. Mijn voordeel is dat ik een vechter ben. Ik heb een klote jeugd gehad, dan leer je overleven. Ik heb kanker overwonnen, maar dit…
Ik doe nu mentale coaching. Kijk mensen moeten leren over zichzelf na te denken: wat doe ik goed, wat houdt me tegen. Laatst was er een jongen, een kunstenaar, loopt al jaren te kloten, het schiet niet op. Ik zeg: in drie sessies ken jij jezelf. Ik laat hem praten, en hij moet het opschrijven. Ik doe niks. Het jaar erop verkoopt ie voor een ton. Heeft ie me getrakteerd op een etentje.
Doe jij aan sport? Boksen… Dacht ik al. Waar? Bep Kneppers, in de Jordaan. Klassieke stijl.
Wacht effe, kijk. Jullie stoten zo… Ik doe het zo, open hand, kan je meteen voor de ogen gaan: Pensak hè. Wegdraaien uit jouw lijn, kijk sta ik naast je, kan je mij niet raken. Ik geef jouw een elleboog. Mag niet bij boksen. Op straat geef ik er dan nog een schopje op de knie bij. Als ie het dan nog niet begrepen heeft een aai over zijn neus en dan vlakke hand op z’n oor. Ik kan niet meer wegrennen hè. Dus het moet effectief zijn.
Boksen is schitterend. Ik houd van Engelse stijl: schouder een beetje terugdraaien, voorste hand laag, kan je tegenstander nooit alles tegelijk in de gaten houden. Shit man, ik heb zin om een potje met je te sparren. Over een jaar misschien, als ik weer beter ben.”

Lyme

Pensak